Φωτογραφία από την καθημερινή ζωή των κρατουμένων

Με φέρνουν σε μια παράγκα που πάνω ψηλά γράφει τον αριθμό 3. Παράγκα 3, Κομπάουντ C αυτό θα ναι το σπίτι μου απ' εδώ κι εμπρός... Η παράγκα είναι από τσίγκο, σκοτεινή, κατασκότεινη λες και τα παραθυράκια που βρίσκονται στις δύο πλευρές να ντρέπονται να αφήσουν λίγο φως να δείξει το εσωτερικό της. Ένας στενός διάδρομος, που μόλις χωράει να περάσει άνθρωπος, σχηματίζεται από τα σιδερένια κρεβάτια που κολλάν το ένα πάνω στ' άλλο.

Πάνω από κάθε κρεβάτι, κρεμασμένη σε σπάγκους, βρίσκεται η περιουσία του κάθε κρατούμενου: τα μπογαλάκια του, η καλή φορεσιά που περιμένει τη μέρα της απόλυσης, λίγα σκόρδα, μερικά παξιμάδια. Στον τσίγκο, πίσω από το προσκέφαλο κάθε κρεβατιού έχει καρφωθεί μια κουβέρτα. Είναι για να κόβει κάπως το κρύο, μου εξήγησε ένας.

Γράφει ο Ρένος Λυσιώτης:
Στο βάθος του θαλάμου ήταν ο χώρος με τη σίκλα για τις ανάγκες των κρατουμένων. Αφαιρέσαμε τη σίκλα και εγκατεστησα εκεί ένα αυτοσχέδιο γραφείο, κυρίως για την αλληλογραφία μου με τον Διγενή. Στη φωτογραφία είμαι στο "γραφείο" μου, παρέα με τον Αντρέα Τενίζη και τον Νίκο Κόση

Φωτογραφία από την καθημερινή ζωή των κρατουμένων

Φωτογραφία από την καθημερινή ζωή των κρατουμένων.

Φωτογραφία από την καθημερινή ζωή των κρατουμένων

Φωτογραφία από την καθημερινή ζωή των κρατουμένων

Ο Φρίξος Δημητριάδης με το ακορντεόν του. Γύρω του από αριστερά: Γιαννάκης Νικολαϊδης, Αντρέας Ιακωβίδης και Παντελής Κωνσταντινίδης.

Από αριστερά: Νίκος Λοϊζίδης, Ρένος Λυσιώτης, Κώστας Μαυρομμάτης - αδελφός του απαγχονισθέντος ήρωα Στέλιου Μαυρομμάτη - και Γιαννάκης Ασσιώτης

Κάθε απόγευμα πριν το μάντρισμα στις παράγκες οι κρατούμενοι του ενός Κομπάουντ αντικρίζουν εκείνους του γειτονικού Κομπάουντ πίσω από το συρματόπλεγμα, για τραγούδι, προσευχή και τον Ύμνο στην Ελευθερία. Μέσα στα ξεροτόπια που διαλέχτηκαν για στρατόπεδα συγκεντρώσεως βρίσκεις τα νιάτα και τα γειρατειά αδελφωμένα στη γενική δοκιμασία, το σφρίγος και τη σοφία σκλαβωμένα μαζί. Βρίσκεις το αμούστακο παλληκάρι, τον μεστωμένο νιο, τον γέρο παππούλη, βρίσκεις αγάπη, πίστη, ελπίδα, ενθουσιασμό κι αισιοδοξία. Κείνο όμως που ξεχωρίζει πάνω απ' όλα, κείνο που σε κάνει να νοιώθεις περήφανος, κείνο που λάμπει σαν διαμάντι, ατίμητο πετράδι είναι η αλύγιστη ψυχή. Τίποτα δεν θα μπορέσει να σαλέψει τη δύναμη την υπέροχη που φωλιάζει στα στήθια εκείνων που πίστεψαν κι αγάπησαν τη μεγάλη θεά, τη Λευτεριά.