Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε τον Νοέμβριο του 2010 στο τεύχος 8 του τριμηνιαίoυ κοινωνικοπολιτικού περιοδικού «ΡΕΥΜΑ» . Ο συγγραφέας του άρθρου υπηρέτησε στο Εσπερινό Γυμνάσιο - Λύκειο Λευκωσίας ως απλός καθηγητής, αλλά και ως διευθυντής για 10 και πλέον χρόνια,. Κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης αυτής υπηρεσίας του είχε την ευκαιρία να δει, να ζήσει, να μάθει και να πάθει πολλά. Μελέτησε, επίσης, κάθε γραπτό ντοκουμέντο που υπάρχει στο σχολείο αυτό, επίσημο ή μη, από το 1970, έτος ιδρύσεως του σχολείου, μέχρι και το 2010, έτος μετακίνησης του από το σχολείο.
Απόσταγμα όλης αυτής της συσσωρευμένης- και εν πολλοίς τραυματικής- εμπειρίας είναι το ακράδαντο συμπέρασμα ότι οι κατά καιρούς ιθύνοντες το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού ουδέποτε ασχολήθηκαν σοβαρά και συστηματικά με τον θεσμό των εσπερινών σχολείων. Αντίθετα, θεωρούσαν τα εσπερινά σχολεία σαν τις χωματερές της εκπαίδευσης όπου παραμέριζαν κάθε ενοχλητικό ή προβληματικό μαθητή και εκπαιδευτικό. Ουδέποτε, επίσης, κατανόησαν ή μελέτησαν σε βάθος την αξία και σημασία της διά βίου μάθησης όπως αυτή κατανοείται και εφαρμόζεται στην Ευρώπη.
Σκοπός του άρθρου αυτού, που δημοσιεύτηκε στα πλαίσια ειδικού αφιερώματος του προαναφερθέντος περιοδικού στα εσπερινά σχολεία, είναι να ταράξει τα λιμνάζοντα ύδατα και να ευαισθητοποιήσει όσους πρέπει και όπως πρέπει για να εκσυγχρονιστεί από κάθε άποψη, επιτέλους και στην Κύπρο, ο θεσμός των εσπερινών σχολείων.
Πρέπει, τέλος, να υπογραμμιστεί ότι και στον χρόνο που δημοσιεύτηκε το άρθρο, αλλά και τώρα που γράφεται αυτό το σημείωμα, ο τρόπος λειτουργίας των εσπερινών σχολείων και τα αναλυτικά τους προγράμματα εξακολουθούν να παραμένουν σε απελπιστικά ακατάλληλη κατάσταση.

Date:

Creator:

Publisher:

Subject :

Type:

Format:

Rights:

Contributor:

Tags

Citation