Μαζί με τον Στέλιο Βότση, ο Ανδρέας Χρυσοχός (1929) διαδραμάτισε, τόσο με το καλλιτεχνικό όσο και με το θεωρητικό του έργο, σημαίνοντα ρόλο στην εισαγωγή και σταδιακή επικράτηση των ανεικονικών τάσεων στην κυπριακή τέχνη. Ο Χρυσοχός προσέλαβε οργανικά και αφομοίωσε, τις κυριότερες εκδοχές της γεωμετρικής αφαίρεσης, τόσο την ασκητικότητα του Νεοπλαστικισμού όσο και τη ψευδαίσθηση της προοπτικής της Όπ Αρτ, εμπλουτίζοντάς τις με τη στοχαστική ενατένιση της βυζαντινής τέχνης με την οποία ήταν εξοικειωμένος λόγω παιδικών βιωμάτων. Στο έργο Θρόνος ΙΙ συγκεφαλαιώνεται η προσπάθεια του καλλιτέχνη να συμπυκνώσει τη ζωγραφική πράξη στα απολύτως ουσιώδη αποκαθαίροντας, κατά τη διαδικασία αυτή, τη σύνθεση από οποιοδήποτε στοιχείο αναπαράστασης.

Date:

Creator:

Publisher:

Subject :

Type:

Format:

Rights:

Contributor:

Tags

Citation