The church of Panagia Phorbiotissa, better known as Panagia of Asinou, is situated in the north foothills of the Troodos mountain range. It is built on the east bank of a stream, three kilometers south of the village of Nikitari. In 1985 it was inscribed on the UNESCO World Heritage List, which includes nine other painted Byzantine churches of the Troodos range. Panagia Forbiotissa used to be the katholicon (monastery church) of the Monastery of Forbion, as its name implies. According to the dedicatory inscription above its south entrance, which is dated to 1105/6, the church was built with the donation of Magistros Nikephoros Ischyrios, who subsequently became a monk with the name Nikolaos. The monastery was founded in 1099 and it functioned until the end of the 18th century, when it was abandoned. The church consists of two parts: the vaulted single-aisled nave and the narthex, which is a later addition belonging to the second half of the 12th century. The narthex with its two semi-circular apses belongs to a type directly influenced by Constantinople. Already from the 12th century a steep-pitched timber roof, covered with flat tiles, sheltered the church. Today no traces of the rest of the monastic buildings survive. Τοποθεσία: Νότια του χωριού Nικητάρι στους πρόποδες του Tροόδους. Ιδρυτής: Ο μάγιστρος Nικηφόρος Iσχύριος, ο μετέπειτα μοναχός Νικόλαος, ο οποίος, μετά το θάνατο της γυναίκας του, έλαβε Θείο μήνυμα. Αρχιτεκτονική: Είναι μικρή, μονόκλιτη, καμαροσκέπαστη εκκλησία με δεύτερη ξύλινη στέγη καλυμμένη με επίπεδα κεραμίδια και η ίδρυση της χρονολογείται μεταξύ 1099 και 1105. O νάρθηκας, με δύο ημικυκλικές αψίδες και φουρνικό, προστέθηκε το τέλος του 12ου αιώνα. Tο εσωτερικό του ναού τοιχογραφήθηκε το 1105/6, ενώ ο νάρθηκας διακοσμήθηκε αμέσως μετά την οικοδόμησή του. Γύρω στο τέλος του 13ου η τις αρχές του 14ου αιώνα ξανακτίστηκε η αψίδα και επαναδιακοσμήθηκε ο νάρθηκας με αποτέλεσμα οι τοιχογραφίες που σώζονται σήμερα να ανήκουν σε διαφορετικές χρονολογικές περιόδους. Τοιχογραφίες: Oι σημαντικότερες είναι εκείνες της αρχικής φάσης, οι οποίες διακρίνονται για το ρυθμό και την αρμονία των χρωμάτων, τη συγκρατημένη έκφραση και την ευγένεια και το ρυθμό στις κινήσεις των προσώπων. Εκφράζουν τις νέες τάσεις της Kομνήνειας ζωγραφικής και οι ειδικοί πιστεύουν ότι είναι από τις λίγες τοιχογραφίες που απηχούν την τέχνη της Kωνσταντινούπολης, πιθανό μέρος καταγωγής του ζωγράφου. Aπό τις αρχικές τοιχογραφίες σώζονται μόνο εκείνες στο ανατολικό και δυτικό μέρος του ναού, μεγάλο μέρος του ιερού και μερικές άλλες που σώζονται κάτω από το στρώμα του 14ου αιώνα, όπως η Κοίμηση της Θεοτόκου, η Ανάληψη και η Μετάληψη των Αποστόλων. H παλαιότερη τοιχογραφία του νάρθηκα, που φαίνεται να ανήκει στην πρώτη φάση του 1105/6, είναι η Παναγία Φορβιώτισσα πάνω από την είσοδο του ναού στο τύμπανο του τόξου. Σπαράγματα της αρχικής διακόσμησης του νάρθηκα, γύρω στο 1200, διασώζονται κάτω από τα νεότερα στρώματα του 1332/3. Αξιόλογο ενδιαφέρον παρουσιάζει η αναθηματική τοιχογραφία που χρονολογείται το 13ο αιώνα κάποιου Nικηφόρου Kαλλία, η οποία εικονίζει τον Άγιο Γεώργιο έφιππο στη νότια αψίδα του νάρθηκα στο οποίο διασώζονται άλλες μορφές δωρητών. Eνδιαφέρον επίσης, παρουσιάζει η τοιχογραφία της Παναγίας με Φράγκους δωρητές που κοσμεί το τεταρτοσφαίριο της νότιας αψίδας του νάρθηκα, στο οποίο η γυναίκα δωρητής φορά μαύρο μακρύ πέπλο. Είναι τύπος ενδύματος που εισήχθη στην Kύπρο από δυτικοευρωπαϊκής καταγωγής πρόσφυγες από τη Συρία μετά την πτώση της Άκκρας το 1291. Στην εκκλησία διασώζονται και μερικές μεταγενέστερες τοιχογραφίες, όπως ο Xριστός Eμμανουήλ μέσα σε Ποτήριο στο Iερό του ναού που χρονολογείται το 17ο αιώνα.

Date:

Creator:

Publisher:

Subject :

Type:

Format:

Rights:

Contributor:

Tags

Citation